دعا = شفا

همه ي ما هنگامي که با يک آسيب جدّي يا بيماري سخت مواجه مي شويم، دست به دعا بر مي داريم و از تواناترين طبيب هستي، شفا مي جوييم.

با اندک کاوشي در فرهنگ سرزمين مان نيز اطباي گذشته را مي بينيم که با وجود مهارت و دانش غني، براي شفاي بيماران شان دعا مي کنند؛ چرا که آنان، ابعاد مختلف وجود يک انسان يعني جسم، ذهن و روح را جداي از هم نمي دانستند و به تاثير بُعد ماورايي و معنوي وجود انسان در سلامتي وي کاملاً واقف بودند.

برخي از دانشمندان، با انجام مطالعات علمي، در پي يافتن شواهدي مبني بر تاثير دعا بر سلامت جسمي و روحي انسان مي باشند. اگر چه اغلب ما که به قدرت و تاثير دعا اعتقاد داريم، از ارائه اين گونه شواهد بي نياز هستيم، اما پرداختن به نتايج برخي از اين تحقيقات، خالي از لطف نخواهد بود.

پژوهش ها نشان داده اند؛ دعا و نيايش و نيروي شفابخش حاصل از آن موجب جلوگيري از رشد سلول هاي سرطاني، حفاظت از گلبول هاي قرمز خون، تغيير حالت شيميايي خون و افزايش اکسيژن رساني توسط خون به اندام ها و نيز بهبود سريع تر زخم ها و جراحات پوستي مي گردد.

مطالعاتي که در زمينه ي دعا درماني از راه دور بر روي افراد مبتلا به بيماري هاي قلبي، پُرفشاري خون، بيماري هاي ايدز و سرطان انجام گرفته نيز نشان دهنده ي تأثير مثبت دعا در سلامتي اين افراد است.

مطالعات همچنين حاکي از تأثير دعا از راه دور بر رشد ميکرو ارگانيسم ها مي باشد.

بنابراين دعا داراي قابليت مقابله با بيماري هاي مسري نيز هست. استنباط عميق تري که مي توان از اين مطالعه نمود آن است که با دعا کردن حتي مي توانيم ميزان جهش هاي ژنتيکي در باکتري ها را تغيير دهيم. در صورتي که دعا قادر به ايجاد تغييرات ژنتيکي در باکتري ها باشد، به طور مسلم در مورد انسان نيز اين امکان وجود دارد و در اين صورت ما به ژنومي که با آن متولد مي شويم، محدود نخواهيم بود. برخي از دانشمندان نيز مواردي را ارائه داده اند که نشان مي دهد عواطف و هيجانات انسان بر الگوي DNA(ماده ژنتيکي) وي تأثير گذار است.

"جک استاکي" که يکي از پژوهشگران در زمينه دعا درماني است، تاثير دعا بر ميدان هاي الکترومغناطيسي بدن را بررسي نمود. او در اين مطالعه، ميزان فعاليت الکتريکي در مغز و سطح بدن افراد را در آزمايشگاه خود واقع در ايالت کلرادو اندازه گيري مي کرد. حدود 1000 مايل آن طرف تر در کاليفرنيا، گروه هاي معنوي براي تعدادي از اين افراد دعا مي کردند. نتيجه ي اين مطالعه نشان داد که بين ميزان فعاليت الکتريکي در بدن افرادي که براي شان دعا شده بود با افرادي که براي شان دعا نشده بود، اختلاف معني داري وجود دارد.

بر اساس مطالعات دکتر" پیر سال "، ميان افرادي که بدون برقراري ارتباط در يک اتاق نشسته اند از طريق چاکراي قلب(مرکز انرژي مربوط به عواطف و احساسات خالص) تبادل انرژي صورت مي گيرد. اين تبادل به صورت انعکاس عواطف در قلب هاي تک تک افراد است. چنين ارتباط و تبادل انرژي، به وجود آورنده ي يک آگاهي جمعي يا گروهي است.

آگاهي به خودي خود انرژي محسوب مي شود و در واقع آن چه که واقعيت ملموس فيزيکي را پديد مي آورد همان آگاهي است؛ به خصوص هنگامي که به صورت جمعي گسترش يابد.

در هنگام دعا، آگاهي جمعي مي تواند نيروي شفابخش عظيمي را ايجاد نمايد. دکتر " پیر سال " فيزيک دان انگليسي، دعا و نيايش گروهي را به اشعه ليزر تشبيه مي کند که نيروي آن وابسته به هم زماني و حالت تجمعي امواج آن است. بر اساس مطالعات دکتر "والتر وستون "، برآيند ميدان هاي انرژي که به طور همزمان توليد مي شوند، نسبت به تک تک اين ميدان ها، به صورت تصاعدي افزايش مي يابد. براي مثال نيرويي که با دعا کردن هم زمان دو نفر به وجود مي آيد چهار برابر نيروي تک تک آن ها است، در صورتي که اگر ده نفر با هم دعا کنند، قدرت آن صد برابر بيشتر از زماني مي شود که هر کدام به تنهايي دعا مي کنند.